Bożena Borowska to wybitna postać polskiego teatru i kina, która przyszła na świat w 1962 roku w Nowogardzie. Jej bogata kariera artystyczna obejmuje różnorodne formy sztuki, zarówno na scenie teatralnej, w telewizji, jak i w filmie.
W styczniu 2013 roku została uhonorowana medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej, co świadczy o jej znacznym wkładzie w rozwój polskiej kultury.
Życiorys
Bożena Borowska, po zakończeniu edukacji w liceum plastycznym, urażając swoje pasje do teatru, podjęła studia na Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej we Wrocławiu, które zakończyła w 1988 roku. Już w 1983 roku, na profesjonalnej scenie Teatru im. Wilama Horzycy w Toruniu, zadebiutowała w roli Dziewczyny w kultowej Kartotece autorstwa Tadeusza Różewicza, w reżyserii Krystyny Meissner. Aktorka występowała również jako Mucha-Erynia oraz Puchacze w przedstawieniu Muchy, napisanym przez Jean-Paula Sartre’a, pod czujnym okiem reżysera Jacka Zembrzuskiego.
Podczas studiów, w latach 1987-88, Borowska angażowała się w spektakle Teatru im. C. K. Norwida w Jeleniej Górze, gdzie występowała w takich dziełach jak Bal w Operze autorstwa Juliana Tuwima, Człowiek jak człowiek Bertolda Brechta, Biesy Fiodora Dostojewskiego w roli Marii Szatow oraz Praskowii Drozdow, a także asystowała przy tworzeniu postaci Tytanii w Snie nocy letniej Williama Szekspira.
Po tak owocnym okresie studiowania, w 1988 roku Borowska podjęła współpracę z Teatrem im. Wilama Horzycy w Toruniu, gdzie spędziła trzy lata. W 1991 roku związała się z Teatrem Nowym w Poznaniu, kontynuując tym samym swoją drobną, artystyczną podróż. W 1994 roku, jej talent został dostrzegany, gdy wyróżniono ją w ogólnopolskim przeglądzie piosenki aktorskiej.
W 1995 roku, za niezapomniane wcielenie Królowej Anny w sztuce Jacka Kaczmarskiego oraz Jerzego Satanowskiego, pt. Kuglarze i wisielcy, otrzymała Medal Młodej Sztuki w reżyserii Krzysztofa Zaleskiego w poznańskim Teatrze Nowym. Jej talent jako aktorki otworzył jej drzwi do kariery, za co w 2011 roku otrzymała Srebrną Maskę, występując w roli Mary, XVI-wiecznej szkockiej królowej.
Nieustannie rozwijająca swoje umiejętności, w 2013 roku zadebiutowała jako reżyserka komedii Seks dla opornych, w której to współpracowała z Marią Pakulnis oraz Mirosławem Kropielnickiem. Premiera tego spektaklu miała miejsce w Centrum Kultury w Suchym Lesie, co świadczy o jej umiejętności łączenia talentu performatywnego z twórczością reżyserską.
Życie prywatne
W 1990 roku Bożena Borowska związała się węzłem małżeńskim z aktorem Mirosławem Kropielnickim, z którym ma syna Kacpra, urodzonego w roku 1992. Ta rodzinna historia jest tylko jednym z wymiarów jej życia.
Filmografia
- 1984: 10 minut (etiuda szkolna) – dziewczyna,
- 1988: Odejście głodomora (spektakl telewizyjny) – Monika,
- 1994: Tośka (spektakl telewizyjny) – przedszkolanka,
- 2004–2006: Pierwsza miłość – Sławoniowa,
- 2005: M jak miłość – nauczycielka Natalii (odc. 368),
- 2013: Wiśniowy sad (spektakl telewizyjny) – Szarlota,
- 2012–2014, 2018: Pierwsza miłość – Mirosława Zielińska,
- 2020: Skarbie mój – urzędniczka.
Wybrane role teatralne
- Oszust (Teatr Nowy, Poznań),
- PeepShow (Teatr Nowy, Poznań),
- Rutherford i syn (Teatr Nowy, Poznań),
- Moja Piaf (Teatr Nowy, Poznań),
- Życie to nie teatr (Teatr Nowy, Poznań),
- Dom Bernardy Alba (Teatr Nowy, Poznań),
- Wiśniowy sad (Teatr Nowy, Poznań),
- Ruska Śmierć (Teatr Nowy, Poznań),
- Kochanie, zabiłam nasze koty (Teatr Nowy, Poznań),
- Prezydentki (Teatr Nowy, Poznań),
- O szczytach rozpaczy i uśmiechu stewardessy (Teatr Nowy, Poznań),
- Będzie pani zadowolona, czyli rzecz o ostatnim weselu we wsi Kamyk (Teatr Nowy, Poznań),
- Iwona, księżniczka Burgunda (Teatr Nowy, Poznań),
- Kanapka z człowiekiem (Teatr Nowy, Poznań).
Przypisy
- a b c d e Bożena Borowska-Kropielnicka. Teatr Nowy w Poznaniu. [dostęp 12.06.2018 r.]
- Sprawozdanie z działalności Stowarzyszenia Loża Patronów Teatru w Poznaniu w roku 2011, s. 3. Loża Patronów. [dostęp 12.06.2018 r.]
- Bilety na spektakl Spektakl „Seks dla opornych”. Biletomat.pl. [dostęp 14.01.2014 r.]
Oceń: Bożena Borowska